• klok

[i

Sprekende klok
Een dronkenlap was trots op zijn nieuwe appartement en na een avondje stappen
toonde hij het aan enkele vrienden.

Zo kwamen ze op de slaapkamer en daar hing een grote koperen gong.

"Wat gebeurt er met die gong?" vroeg een van de vrienden.
"Het is geen gong... het is een sprekende klok," antwoordde de dronkaard.
"Een sprekende klok? Eerlijk waar?" vroeg zijn verbaasde vriend.

"Jaaa," bevestigde de eigenaar.

"En hoe werkt zoiets dan?" vroeg de vriend met een achterdochtige blik.
"Kijk," zei de zatlap. Hij nam het bijhorende slaghout, gaf de gong een oorverdovende klap
en deed een stap achteruit.

De drie gasten stonden verbaasd naar elkaar te kijken, tot plots iemand aan de andere kant
van de muur schreeuwde:
"Jij klootzak ! Het is potverdorie kwart voor vier in de morgen!"

mg][/img]

e oude notaris was doodsbang voor zijn gezondheid. Om het minste was hij heel bezorgd. Een verkoudheid vreesde hij als het een longontsteking was en een eksteroog bezorgde hem slapeloze nachten.
Op een dag zit hij naast zijn vrouw in de schouwburg. Halverwege de voorstelling wendde hij zich tot zijn vrouw:
"Nu is het gebeurd! Ik was er al maanden bang voor, maar nu is het gebeurd. Mijn rechterbeen is verlamd ... Ik heb er geen gevoel meer in!"
"Stil!", antwoordde zijn vrouw vinnig, "Kijk liever naar het toneel en geniet ervan. En laat me even met gerust, je zit nu al vijf minuten in mijn been te knijpen!"